چای سیاه، یکی از نوشیدنیهای مطلوب جهان است که اولین بار ۵۰۰۰ سال پیش در چین کشف شد. چینیها آن را از یک بوته گیاهی به نام Camellia sinensis تهیه کردند و آن را Cha نامیدند. پس از مدتی چای به کشورهای دیگر وارد گشت و در کاخهای پادشاهان سرو شد. این نوشیدنی یک نوشیدنی گران قیمت و اشرافی به حساب میآمد که میتوانست افراد را سرحال و با نشاط کند.
گفته میشود یک بار یکی از امپراطوران چین دستور داد شخصی را جهت مجازات از شهر بیرون بیندازد. آن شخص مدتی در کوهها، بیابانها و جنگلها سرگردان بود و بسیار ضعیف شد. مرد فقیر درختی را دید و برگهای آن را غذای خویش کرد. در اندك مدتی علايم بهبودی در او ظاهر شد. سپس مخفيانه به شهر آمد و برای يكی از نزديكان امپراتور احوال خود را نقل كرد و آن شخص به عرض پادشاه رسانيد. امپراتور او را احضار و از ديدن صورت زيبای او تعجب کرد و پس از جويا شدن علت آن، عدهای از پزشكان را مامور تحقيق درباره فوايد اين گياه نمود.
در قرن پانزدهم، یک بازرگان از ایران، کالاهایی را از هند به اروپا حمل کرد. وی برای اولین بار چای را به اروپا وارد نمود و به عنوان یک نوشیدنی نشاط آور و شاداب محبوب شد. چای در هند و ژاپن ظهور کرد و خیلی زود در قرن نوزدهم به شهرت جهانی رسید. روسیه، ژاپن، ترکیه و کشورهای آفریقایی در همان قرن شروع به کشت چای کردند. گیاه چای در آب و هوای مرطوب رشد میکند، جایی که خاک قرمز و مقداری آهن در آن وجود دارد. علفهای هرز، کوددهی و هرس نیز میتواند کمک کننده باشد.
تاریخچه چای در ایران به قرن پانزدهم برمیگردد. به دلیل تجارت ایران با کشورهای چین و هند و همچنین جاده ابریشم، چای زیادی وارد کشور شد و ایرانیان چای را جایگزین قهوه کردند. آنها این محصول را "چای" نامیدند، درست مانند کلمه "چا" که اولین بار چینیها از آن استفاده کردند. جهانگردان و خارجیها از چايخانههايی گزارش دادهاند كه رجال و متمولين در آنجا جمع میشدند و چای مینوشيدند.
کاشفالسلطنه سفیر ایران در هند بود. وی معتقد بود که برای واردات چای پول زیادی هزینه میشود در حالی که پرورش چای میتواند یک منبع اقتصادی برای ایران باشد. اگرچه هند برای اطلاع از روشهای کاشت چای، خارجیها را متوقف کرد اما او نحوه انجام این کار را آموخت.
پس از برخی مطالعات، مشخص شد که شباهتهایی بین اقلیمهای شمال ایران و هند وجود دارد. در ابتدا کشاورزان علاقهای به کاشت چای نداشتند زیرا معتقد بودند این کار طولانی است، اما کاشفالسلطنه تلاش زیادی برای تشویق آنها و در نهایت باغهای چای ایجاد شده در ایران انجام داد.
ابتدا برخی کشاورزان در حومه شهر لاهیجان اقدام به کاشت چای کردند و سپس به تدریج در بین مردم گیلان گسترش یافت. آب و هوای مرطوب ویژه مناطق شمالی ایران که منطقهای کوهستانی است میتواند منجر به برداشت یک نوع چای عالی شود.
در سال ۱۹۴۰ وسعت باغهای چای ایران به ۶۰۰ هکتار رسید. این روند ادامه یافت و در سال ۱۹۵۸ ایران یک سازمان چای برای حمایت از کشاورزان و کارگران چای تأسیس کرد.
امروزه تقریباً در تمام شهرها و روستاهای شمال مزارع چای وجود دارد و حدود ۶۰۰۰۰ خانوار در این زمینه مشغول به کار هستند. مساحت کل مزارع چای سازی حدود ۳۵۰۰۰ هکتار است. چای ایرانی یکی از واجد شرایطترین انواع چای در جهان است و در حین کشت از سموم دفع آفات استفاده نمیشود. آب و هوای کوهستانی مناطق شمالی ایران در طعم چای بسیار موثر است.
چای ایرانی اصل، سالم و طبیعی است و هیچ افزودنی ندارد. چای ایرانی را میتوانید در فروشگاهها بهصورت بستهبندی یا فلهای پیدا کنید یا بهشکل آنلاین از وبسایتهای معتبر بخرید. یکی از این سایتهای معتبر فروشگاه ارگانیکهای کیهان است که انواع چای ایرانی را با قیمت مناسب به فروش میرساند. قیمت چای بهطور کلی به درجهبندی و وزن آن بستگی دارد و بسیار متنوع است. همچنین از یک برند به برند دیگر متفاوت است.
فیلتر بر اساس:
پاک کردن همه